Ρολάν Πετίτ: μια ζωή γεμάτη χορογραφίες
Όταν τα «Μπαλέτα των Ηλυσίων Πεδίων» του Ρολάν Πετίτ έκαναν την παρθενική του εμφάνιση στο Λονδίνο το 1946, έφεραν στη Βρετανική χορευτική σκηνή την αισθητική και τον ενθουσιασμό που έλειπε μέχρι τότε. Εγκαταλείποντας τη συντηρητική τότε για εκείνον Όπερα του Παρισιού, θα κάνει τις πρώτες του χορογραφίες, “Les Forains” και “Ο Νέος και ο Θάνατος” (1946), ένα έργο μεταπολεμικής υπαρξιακής αγωνίας σε λιμπρέττο του Ζαν Κοκτώ, που αργότερα θα ερμηνεύσουν ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ και ο Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ. Τότε ήταν που και η πρίμα μπαλαρίνα της Αγγλίας, Μαργκότ Φοντέιν αποφασίζει να πάει το 1949 στη Γαλλία για να δουλέψει με το νεοσύστατο «Παρισινό Μπαλέτο-Ρολάν Πετί».
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=fH4FXiSbK7c&feature=player_embedded#at=68]
Ο Ρολάν Πετίτ, που άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 87 ετών, κατάφερνε να δημιουργεί ρόλους που ήταν κομμένοι και ραμμένοι για κάθε χορευτή ξεχωριστά, αναδεικνύοντας άγνωστες μέχρι τότε πτυχές του ταλέντου και της προσωπικότητάς τους. Το ίδιο έκανε και στην περίφημη Κάρμεν του, το 1949, για τον έρωτα-μούσα της ζωής του και σύζυγό του αργότερα Ρενέ ‘Ζιζί’ Ζανμέρ. Στη συνέχεια θα επισκεφτεί το Χόλιγουντ, και θα καταφέρει να εντάξει τις χορογραφίες του σε ταινίες μιούζικαλ, όπως «Χανς Κρίστιαν Αντερσεν» (1952), «The glass slipper», «Daddy long legs», «Anything goes» (1955).
Ακολουθούν συνεργασίες με μπαλέτα σ’ όλο τον κόσμο, από την Κοπεγχάγη και Γιοχάνεσμπουργκ μέχρι το Βασιλικό Μπαλέτο του Λονδίνου και τη Σκάλα του Μιλάνου για να καταλήξει το 1972 επικεφαλής στο Εθνικό Μπαλέτο της Μασσαλίας, εκεί που θα δημιουργήσει το περίφημο Pink Floyd Ballet, ένα υβρίδιο μεταξύ μπαλέτου και ροκ όπερας με τη συνεργασία των ίδιων των Pink Floyd.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=ux_ZfsNjcOg&feature=player_embedded#at=66]
Στη Μασσαλία θα δημιουργήσει χορογραφίες που θα μείνουν στην ιστορία του μπαλέτου, όπως «Ντάμα Πίκα», «Λίμνη των Κύκνων», «Σατί», «Αρλεζιάνα», μέχρι το 1998, που θα αποφασίσει να μετακομίσει στη Γενεύη. Από εκεί θα συνεχίζει να δουλεύει, με τελευταία του δημιουργία το «Πυρετός το Σαββατόβραδο», βασισμένο στη μουσική των Bee Gees, που παρουσιάστηκε στη Βαλένθια, το 2008 και θα συνεχίσει να περιοδεύει ανά τον κόσμο μέχρι το τέλος της ζωής του.
[twitter-follow screen_name=’modusvivendi_gr’ button_color=’grey’]