Μπορεί η γυμναστική να γίνει εθιστική;

Συνήθως όλοι γκρινιάζουμε για το ακριβώς αντίθετο: ότι δηλαδή δεν έχουμε χρόνο να γυμναζόμαστε. Αλλά υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος : όταν η γυμναστική παίρνει τον πρώτο ρόλο στην καθημερινότητά μας και ο χρόνος που αφιερώνει κάποιος στη δουλειά, την οικογένεια, τους φίλους αρχίζει να λιγοστεύει. Τότε μάλλον αρχίζουμε να μιλάμε για εθισμό. Τι σημαίνει, όμως, υπερβολική άσκηση και πώς καταλαβαίνω ότι είμαι εθισμένος; Υπάρχουν κάποια πρώτα προειδοποιητικά σημάδια, για προσέξτε μερικά από αυτά:

Μήπως τα 5 χιλιόμετρα που τρέχετε καθημερινά ή οι 20 επαναλήψεις μιας άσκησης φαντάζουν πια λίγες; Αν αισθάνεσθε ότι πρέπει διαρκώς να αυξάνετε τα φυσικά σας όρια, αυξάνοντας τους ρυθμούς και την ένταση της άσκησής σας, αυτό είναι ένα πρώτο σημάδι εθισμού.

Φώτο: Joel Nelson Nilsson (flickr)

Όταν ακυρώσετε ή παραλείψετε ένα μάθημα γυμναστικής, pilates, yoga, αισθάνεσθε απογοήτευση ή άγχος; Το να κάνει κανείς ένα διάλειμμα από την άσκηση δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να δημιουργεί άγχος και θα πρέπει να μπορούμε να απολαμβάνουμε μια μέρα ξεκούρασης και χαλάρωσης. Έχετέ το υπόψη σας, όταν αισθάνεσθε σαν ‘βάρος’ το να μείνετε μακρυά από το γυμναστήριο.

Έχετε ήδη πετύχει τον καθημερινό σας στόχο κάνοντας το μάθημά σας στο pilates αλλά νιώθετε την ανάγκη να τρέξετε και μια ακόμη ώρα; Το να ξεφεύγει κανείς από το καθημερινό του πρόγραμμα άσκησης και να πιέζει διαρκώς τα όριά του, αποτελεί πρόβλημα και σημάδι εθισμού.

Μήπως αρχίσατε να καθυστερείτε στα ραντεβού σας επειδή αργήσατε να επιστρέψετε από το γυμναστήριο; Όταν οι φίλοι σας σας περιμένουν για ποτό ή φαγητό και εσείς έχετε ξεχαστεί στο γυμναστήριο, να ξέρετε ότι δεν είναι και πολύ καλό σημάδι.

Όλα αυτά μας δείχνουν ότι κάτι δεν πάει καλά, όταν δηλαδή αρχίζουμε να αισθανόμαστε σαν βάρος ή υποχρέωση το να ασκούμαστε και όχι γιατί μας προσφέρει προσωπική ευχαρίστηση και μας κάνει να αισθανόμαστε καλύτερα, έτσι όπως θα έπρεπε δηλαδή να είναι.

[twitter-follow screen_name=’modusvivendi_gr’ button_color=’grey’]